Voor de kerkdienst van 26 mei hadden een aantal jongeren van de SOOS zelf teksten geschreven. Het thema van de kerkdienst was ‘masker’. Een aantal gemeenteleden vroegen na afloop om de teksten te delen, zo mooi vonden ze het. Bij deze!
Maskers, geschreven door Marrit Scheffer
Wie ben ik?
Laat ik zien wie ik ben?
Of zet ik soms een masker op?
Doe ik heel blij
Als ik verdrietig ben
Doe ik heel zelfverzekerd
Als ik best bang ben
Omdat ik denk dat een ander dat niet mag zien
Maar een ander
Draagt soms ook een masker
En doet alsof hij blij is
Als hij verdrietig is
En doet heel zelfverzekerd
Als hij best bang is
Omdat hij denkt dat ik dat niet mag zien
Dus eigenlijk…..
Dragen we hetzelfde masker
Gedicht geschreven door Noömi van Doorn
Mijn masker doet pijn,
het zit vast aan mijn huid.
Mijn masker voelt niet fijn,
maar als ik hem af doe, dan lachen ze mij uit!
Om mijn te grote oren,
waarmee ik slecht kan horen.
Om mijn rode haren, mijn gele tanden,
mijn lange neus, O wat een reus!
Mijn masker doet pijn,
het wil van mijn gezicht.
Mijn masker voelt niet fijn,
mijn gezicht wil ook wel eens het licht!
Soms huil ik,
dagen lang.
Soms huil,
en ben ik bang.
In deze wereld,
vol met haat en strijd.
Is daar nog een plekje vrij?
Want nu ben ik mijn masker kwijt.
Mijn masker doet geen pijn,
mijn gezicht krijgt zijn licht.
Mijn masker is eraf, het voelt fijn.
Nu ben ik mij,
de hele wereld mag het zien.
Nu ben ik blij,
want dit gezicht hoort pas écht bij mij!
